Czy to prawda, że czynniki ryzyka wystąpienia zawału serca oraz zaburzeń wzwodu są takie same, jeśli tak to, dlaczego?

Kluczowym elementem wystąpienia prawidłowej erekcji jest zwiększenie napływu krwi do ciał jamistych prącia oraz zatrzymanie jej w ich obrębie poprzez uniemożliwienie odpływu. Istotny zatem jest stan naczyń krwionośnych: tętniczych i żylnych. Czynniki ryzyka prowadzące do miażdżycy uszkadzającej naczynia krwionośne w chorobie wieńcowej oraz dysfunkcji erekcyjnej są takie same. Może być to cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, zwiększony poziom cholesterolu , nikotynizm lub spożywanie wysokoprocentowego alkoholu. Czynniki te przyśpieszają miażdżycę naczyń krwionośnych w całym organizmie, zarówno w tętnicach zaopatrujących serce, jak i w  okolice genitalne. Blaszki miażdżycowe zaburzają krążenie w obrębie miednicy, co w konsekwencji prowadzi do niedokrwienia prącia i upośledzenia funkcji seksualnych. Przykładowo, miażdżyca naczyń doprowadzających krew do ciał jamistych członka, wskutek odkładania się na wewnętrznych ściankach naczyń członka cholesterolu i wapnia, zmniejsza światło i intensywność przepływu krwi, co uniemożliwia właściwe wypełnienie i usztywnienie ciał jamistych. Może to spowodować wydłużanie się czasu potrzebnego na osiągnięcie erekcji, niepełne stwardnienie członka lub też przedwczesne zakończenie wzwodu. Podobny mechanizm zachodzi w tym samym czasie w tętnicach wieńcowych. Ponieważ tętnice wieńcowe mają dwa razy większą średnicę niż doprowadzające krew do ciał jamistych, objawy choroby wieńcowej występują nieco później.